دلتنگی

به این نتیجه رسیده‏ام، آنقدرها هم که می‏‏گویند، به اینترنت معتاد نیستم!

یک هفته است که اینترنت ندارم!

آمدم التماس دعایی برای این شب‏ها گفته باشم.
همین

قلم رنجه

...با تمام وجود به چشمانش نگاه می‏کنم.
منتظر کلامی که از زبانش جاری شود.
زبانش را حرکت می‏دهد.
چشمانش را می‏بندد - چشمانم را می‏بندم
تمام ذرات وجودم می‏لرزد. برای شنیدن صدایش لحظه‏شماری می‏کنم.
خوب گوش می‏دهم. با تمام وجود.

اما باز هم صدایی نمی‏شنوم!

قلمم باز هم سکوت کرده است. نمی‏دانم بهای چه چیزی را می‏دهد. اما خاموشی را به روشنی ترجیح داده‏است!

باز هم سکوت....

همه‏ی کلمات در گلویش خفته‏اند و هنوز زمان بیداری نرسیده‏است.
اما، بیدار می‏شود، چون من می‏خواهم....!

اینجا.نوشت: برای میهمانی آماده شده‏اید؟!

توفیق روزافزون

این پست صرفا جهت این است که بدانید می‏شود و می‏توانیم که این وبلاگ را به روز نماییم.

.

.

.

خدایمان توفیق روزافزون دهاد! امروز همین یک جمله، فردا روزی جملات بیشتر!

آقای میرحسین پیاده شوید!

آقای میرحسین، قربان آن دغدغه‏ی صداقتت بروند حامیانتان،چه می‏کنی؟ به کجا می‏برندت؟ دل‏هایمان می‏سوزد برای شما. یک نگاهی به دور و برت بینداز آقای میرحسین.

آقای خاتمی، ای شما که به مردم می‏گوئید رأی ندهید، ای شما که رأی دادن به دکتر احمدی‏نژاد را مثل رأی ندادن می‏دانی، شما بگو، شما اعتراف کن میرحسین را به کجا می‏بری!
آقای تاج‏زاده، آقای امین‏زاده، ای شما که جلسه می‏گیرید و به این آقا خط می‏دهید، شما حرفی بزنید.
آقای نبوی، ای بهزادخان شما که گفتی با چادر فرار می‏کنی، تو یک اعترافی بکن.
فائزه خانم که گفتی دکتر احمدی‏نژاد اگر رأی بیاورد ادعای امام زمانی می‏کند تو بگو چه کردی؟ مانتوهایت را فروختی؟
آقای حجاریان تو که غرق در جنگ روانی هستی، تو بگو به میرحسین چه گفته‏ای!
آقای میرحسین، دقت می‏کنی؟!
آقای جاسبی، رییس مادام‏العمر دانشگاه آزاد، تو که دانشگاه آزاد را وقف میرحسین کرده‏ای، تو بگو چرا کمک می‏کنی؟
آقا مرعشی، که گفتی ما دزدیم تو چرا از آقای میرحسین حمایت می‏کنی؟
آقای میرحسین که حرف از قانون و قانون‏مداری می‏زند، تو چرا پشت ایشان ایستاده‏ای؟

آقای میرحسین ما نگرانتان هستیم. به اطرافتان نگاه بیندازید. آقای میرحسین شما که بیان کردید، مقام معظم رهبری ، آقای خامنه‏ای را به عنوان ولی‏فقیه قبول دارید، قربان آن صداقتتان بروند حامیانتان، این چه دست و پا زدن است برای تقلب وقتی ایشان می‏فرمایند تقلب نشده است و از وزارت کشور و شورای نگهبان تشکر می‏کنند؟ این چه نامه‏ایست به مراجع؟ این چه بیانیه‏ایست : « امروز که اراده و عزم شما در برابر یک پدیده‏ی اعجاب‏انگیز به نام دروغ و تزویر و تقلب را دیدم، بهت‏زده شده و بیبش از پیش دلتنگ امام راحل، تا شکایت را را نزد او برده،...»
دلتنگ امام گشته‏ای، برای چه دلتنگ امام گشته‏ای؟ دلتنگ شخص امام گشته‏ای؟ شخص امام که شکایت بردن ندارد. پس دلتنگ شخصیت امام گشته‏ای. شخصیت امام که همان ولابت فقیه است، همان رهبری است. منظورت چیست که دلتنگ رهبری هستی؟ مگر ما رهبر نداریم که دلتنگ رهبری هستی؟ آقای میرحسین می‏فهمی چه می‏گویی؟ داری می‏گویی که ما رهبر نداریم، ما ولی‏فقیه نداریم، داری می‏گویی مقام معظم رهبری آقای خامنه‏ای، رهبر نیست، ولی‏فقیه نیست!
حواست کجاست، استاد دکترای علوم سیاسی!؟ پیاده شوید آقای میرحسین!!! حواست کجاست؟أ پیاده شو از این ماشین بی‏ترمز انتخابات که اطرافیانتان هلش می‏دهند؛ این جاده انتهایش پرتگاه است. شما این همه اشتباه را چگونه توجیه می‏کنی؟؟؟

آقای مهندس، نمی‏خواهد توجیه کنی. فقط نگاهی به مقابل و اطرافیانتان بیندازید و پیاده شوید!!!

ته.نوشت: رهبر معظم انقلاب: رأی 24 میلینوی به رییس‏جمهور منتخب، یک جشن واقعی است.
ما نیز این پیروزی را به همه‏ی خدمتگزاران و خدمت‏دوستان تبریک می‏گویم و برای ملت ایران آرزوی موفقیت روزافزون می کنم.

آقای میرحسین موسوی، من بیست و چند ساله‏ام!

با باز شدن چشمان، صدای بمب و موشک، گوش‏هایم را بست. آن روزها، صدا کمتر شنیده می‏شد، بیشتر اهل عمل بودند. کمتر می‏گفتند و بیشتر انجام می‏دادند.

شما هم بودید. صدایتان را یادم نمی‏آید. اما می‏دانم که بودید. من ماندم، اما شما رفتید. امامم حرکتتان را نقد کرد، نکوهشتان کرد، اما گوشتان کر شده بود! نبودید وقتی‏که چند متری آن‏طرف‏تر، دست و پاها بر زمین ‏می‏افتاد. درست در همان روزها، بدون آن‏که به کسی بگویید، استعفا دادید، و شما دست و پا زدید در دنیایی از روزمرگی‏ها! درست مثل خیلی‏های دیگر که الان ادعا دارند!

آن‏روزها تمام شد. انگشترهای فیروزه‏ای در دست شیوخ رفتند. عبای اصلاحات شکلاتی شد. همه رنگ عوض کردند. رنگین‏کمانی برای اصلاح مملکتی که کم‏کم رنگ قرمز خون شهدایش رو به فراموشی می‏رفت.‏
و شما آمدید. درست همان زمانی که من بیست و چند ساله‏ام! در این سال‏ها گوش‏هایم شنوا شده‏اند. چشم‏هایم بینا. دست‏هایم توانا. اما فرهنگم...! هر چه باشد در این سال‏ها خیلی‏ها روی فرهنگ من کار می‏کردند.
در این روزها کسانی دم از فرهنگ می‏زنند که هنوز فرهنگ برایشان درست جا نیفتاده!
دم از فرهنگ آزادی می‏زنند، در حالیکه می‏دانند اگر بر سر کار بیایند، آزادی برای اطرافیانشان معنای حیوان بودن پیدا می‏کند!

دم از فرهنگ تبلیغات می‏زنند، در حالی‏که تخریبات را جایگزین تبلیغات کرده‏اند!

دم از فرهنگ اقتصادی می‏زنند، نه به این خاطر که فقیر و غنی در کشورمان وجود نداشته باشد، بلکه به این خاطر که فلان شخص مدیر فلان شرکت باشد...!

دم از فرهنگ عدالت می‏زنند، آن هم عدالتی که با ترازوی الهی سنجیده نمی‏شود. قانون عدالت برایشان این شده است: هر که حرف و چاپلوسی‏اش بیش، ارجش بیشتر...!

خلاصه که آقای میرحسین، این‏جا همه چیز رنگ دیگری گرفته. در این مدت که شما نبودید، خیلی‏های دیگر هم بیست و چندساله شده‏اند! و حالا که آمده‏اید، نوار دست‏ها معنای دیگری یافته است.
این روزها، سیادت، معنای سیاست گرفته است. شما را به خدا مواظب باشید. آخر، هنوز خیلی‏ها سیادت را عزیز می‏دانند و آن را بی‏ارزش و منحصر در نوارهای سبز رنگ نمی‏بینند.
می‏دانم که آمده‏اید تا شاید جبران آن سال‏ها را بکنید که خط رهبری را فراموش کرده و رفتید، اما بدانید، این رویه‏ای هم که پیش گرفته‏اید، خط رهبری نیست...!
حواستان که هست؟!

ته.نوشت: آنقدر اخبار انتخابات داغ است که نتوانستم مطلبی برای متاهل شدنم بنویسم!